Το έργο

Οι γυναίκες της υπαίθρου αποτελούν την κινητήρια δύναμη για τη διατήρηση και την ανάπτυξη των περιοχών αυτών, τόσο από πολιτιστική όσο και από οικονομική άποψη, καθώς συμβάλλουν στη διατήρηση των παραδόσεων και του πολιτισμού και στην ανάπτυξη της υπαίθρου, η οποία αντιμετωπίζει μια συνεχή διαδικασία ερήμωσης.

Ωστόσο, αυτή η ομάδα γυναικών αντιμετωπίζει την υποαπασχόληση, τη φτώχεια και την έλλειψη πρόσβασης σε βασικές υπηρεσίες στον τομέα της εκπαίδευσης. Έχουν να αντιμετωπίσουν στερεότυπα σχετικά με το ρόλο της γυναίκας στην κοινωνία, και ζητήματα που σχετίζονται με τη συμμετοχή τους στην επιχειρηματική και ψηφιακή απασχόληση. Πολλές γυναίκες που ζουν σε αυτές τις περιοχές είναι σε μεγάλο βαθμό αποκλεισμένες από την αγορά εργασίας και την συμμετοχή στα κοινωνικά δρώμενα. Οι περισσότερες από αυτές ασχολούνται με οικιακές παραγωγές (χειροτεχνίες, αρτοσκευάσματα κ.λπ.) ή με την παροχή υπηρεσιών (ξεναγός, καφετέρια κ.λπ.) που χαρακτηρίζονται από πολλές ώρες εργασίας, χαμηλό εισόδημα, μεγάλη εξάρτηση από μεσάζοντες και περιορισμένες ευκαιρίες κατάρτισης.